Bolesław Śmiały

Bolesław Śmiały (1058-1079)

Po śmierci księcia Kazimierza, na tronie polskim zasiadł jego syn książę Bolesław. Nowy władca prowadził bardzo ożywioną politykę międzynarodową. Zmienił kierunek orientacji polityki polskiej z poparcia dla cesarza na poparcie dla papieża. W 1060 roku Bolesław interweniował na Węgrzech na rzecz Beli I z dynastii Arpadów, a w1063 na rzecz jego syna Gejzy. Obydwie wyprawy miały charakter antyniemiecki. Podobnie jak kolejne interwencje w Czechach z 1070, 1071, 1072 i z lat 1075-76. W 1069 Szczodry wyprawia się na Ruś Kijowską z pomocą dla spokrewnionego z nim Izasława, który popadł w zatargi z braćmi. Z 1076 Bolesław w porozumieniu z papieżem Grzegorzem VII koronuje się na króla Polski, zaznaczając tym jednolitość państwową i niezależność od cesarza. W 1077 roku, po śmierci władcy węgierskiego Beli I, Bolesław wprowadza na tron jego brata, wychowanego w Polsce księcia Władysława. Potwierdza tym faktem swoje poparcie dla zwolenników niezależności Węgier od cesarza. W tym samym roku Bole-sław zmuszony jest do kolejnej interwencji na rzecz Izasława, który utracił okresowo tron kijowski. Wracając z wyprawy umacnia polskie panowanie w Grodach Czerwieńskich.
Polityka Bolesława przywróciła Polsce pełną niezależność. Zakończył on proces odbudowy Polski po kryzysie monarchii wczesnopiastowskiej. W Polsce zaczęto bić srebrną monetę. Ustabilizowana sytuacja zewnętrzna nie szła niestety w parze z sytuacją wewnętrzną.